Vreemdelingen en bijwoners in 1 Petrus, Jota 8 (1991) 22-31)“Petrus, een apostel van Jezus Christus, aan de uitverkorenen, vreemdelingen in de diaspora van Pontus,Galatie, Kappadocie, Asia en Bithynie”:Deze streken liggen in het midden van het Romeinse Klein-Azië. De volgorde van opsomming geeftmogelijk de route aan die de brief als een rondschrijven ging afleggen. Omdat de auteur geen termengebruikt zoals ekklesia (stadskerken) is de brief vermoedelijk gereisd langs kleinere gemeentes of huiskerkenin dorpen op het platteland. Met de brief werden mensen aangesproken van verschillende afkomst, cultuur,taal, gewoonten, religieuze achtergronden en politieke geschiedenis. Uit de brief blijkt dat zich onder henslaven hebben bevonden, die vanuit alle windstreken werden meegevoerd.Vaak zijn de problemen en het lijden waarvan in de brief sprake geïnterpreteerd als een algemeen politiekconflict met de Romeinen en is het verband gelegd met vervolgingen. Daarmee ziet men over het hoofd datde conflicten waarover in de brief sprake is ook lokaal zijn en verband houden met de interactie tussenchristenen en hun Klein-Aziatische omgeving. In hun diversiteit vallen de geadresseerden samen onder denoemer: uitverkorenen, vreemdelingen in de diaspora. We bestuderen elk begrip afzonderlijk.De term 'diaspora' is een joodse term, gebruikt als omschrijving van de geografische en sociale situatie vanjoden die buiten en dus gescheiden van Israël leven/wonen. Petrus heeft deze terminologie gebruikt om uit tedrukken dat christenen, zoals joden die in de verstrooiing leven en/of in ballingschap verkeren, thuis zijn inhun woonomgeving, maar er als vreemdelingen verblijven.Ook drukt hij uit dat zij in de situatie van vreemdelingschap niet van God verlaten zijn, want eveneensanaloog aan Israël zijn de christenen nu het thuisloze volk van God (= hun religieuze identiteit en eigenheid)[De literaire inclusie met 'Babylon' aan het einde van de brief brengt dit nog scherper in beeld. 'Babylon' staatvoo...