Jozua: Want zij zullen het land bezitten, Jota 1 (1993)Het boek Jozua behoort niet tot de meest gelezen bijbelboeken. Dat een groot gedeelte van dit boek uit eengedetailleerde beschrijving der grenzen der verschillende stamgebieden bestaat (13-19) is een oorzaakdaarvan. Alle geografische gegevens die er te vinden zijn, zijn voor de niet-specialisten weinig interessantmateriaal. Maar de voornaamste oorzaak van de geringe belangstelling is te vinden in zijn nogaloorlogszuchtig karakter. Het boek beschrijft de verovering van het land Kanaan door de Israëlieten. Hoewelwe oorlogen en de wreedheden die daarmee samengaan ook in onze dagen maar al te goed kennen,verwachten we die niet in de H. Schrift. Misschien is dat wel te hoog gegrepen om de eenvoudige reden datde bijbel ook een boek over reële mensen is en hun geschiedenis bevat. Bovendien valt het krijgsgebeurenvaak nogal mee. In Joz 6 hoeven de joden alleen maar 7 dagen rond de stad Jericho te trekken; en als depriesters op de 7e dag daarbij op de ramshoorn blazen en het volk luid schreeuwt, storten de muren van destad in. Als in Joz 10 vijf Kanaänitische koningen tegen Gibeon optrekken, komen veel van hun soldaten omdoor een geweldige hagelbui. Daaruit blijkt dat God zelf aan de kant van Israël staat, zodat de bijbelseverteller uitroept: “Waarlijk, het was Jhwh die voor Israël streed.” Dat geeft deze verovering een bijzonderkarakter. Mijn mensen zijn gemakkelijk geneigd om in oorlogen God aan hun zijde te zien. In de Golfoorloghebben zowel George Bush als Saddam Hoessein uitspraken in die zin laten horen. In Jozua is er toch ietsmeer aan de hand. Voor de joden is het land waarin ze leven een gave van God en de verhalen in het heleboek zijn zo geschreven, dat ze dit met alle nadruk laten horen en het de lezer willen inprenten.Telkens opnieuw wordt van Godswege de verzekering gegeven, dat Hij het land zal schenken aan Israël. Datbegint al in 1,3 waar God aan Jozua belooft: “Ik geef u iedere plek die uw voetzool betree...