DANS IN DE BIJBEL (Jota 31, 1996)David: Wanneer hij danst voor de ark die Jeruzalem wordt binnengebracht, eert David God met lichaam enziel. Hij verootmoedigt zich op 3 manieren, zegt de joodse commentator Malbiem (Meïr Jehoeda Leiboesj benJechiël Michal, +1880). 1° Met zijn lichaam: 'David danste geestdriftig voor de Heer uit' (2 S 6,14).2° Met zijn kleding: 'gekleed in een linnen efod' (id.);3° en door zijn gemeenschapszin: 'Zo brachten David en alle Israëlieten onder gejuich en bazuingeschal de arkvan de Heer over' (6,15). Davids dans geeft uitdrukking aan totale verootmoediging voor God en getuigt van degelijkwaardigheid van alle mensen voor het oog van de Allerhoogste.Mt 11,16-19: Dit is geen gemakkelijke tekst. Van oudsher hebben exegeten hierop hun tanden stuk gebeten. Erzijn 3 mogelijke interpretaties:1° De meeste auteurs menen dat met 'deze generatie' de aangesproken kinderen uit v.17 bedoeld zijn. Wanneerhen gevraagd wordt om te gaan dansen, willen ze niet. Als ze moeten weeklagen en jammeren, willen ze datook niet. Kortom, ze willen helemaal niets, ze zijn passief en tegendraads, torpederen het spel. Hier ligt hetpunt van vergelijking: deze generatie wil niet. Wat ze niet wil, moet de lezer zelf invullen. De kinderen die zichtot de anderen wenden, zouden Johannes en Christus kunnen zijn: Johannes heft het klaaglied aan, Christusroept met Zijn fluitspel op tot blijdschap. Ook zou men hier kunnen denken aan de profeten van Israël. In de ge-lijkenis wordt deze generatie echter juist vergeleken met kinderen die naar andere kinderen roepen, zodat dezeuitleg van de hand moet worden gewezen.2° Deze generatie zijn niet de aangesproken kinderen maar de kinderen die de anderen toeroepen. Volgens dezeuitleg zouden Johannes en Christus de aangesproken kinderen zijn. Maar hoe kan dat dan bedoeld zijn? Zou deboete en bekering prekende Johannes dan moeten veranderen en messiaanse vreugde uitstralen? Zou Christusdan moeten gaan jammeren en weeklagen? Wanneer men de gelij...