Eloi Leclerc & Willy Bollen: De verborgen wegen van Gods koninkrijkAverbode, Altiora, 1990De gehechtheid aan de Wet wordt begrijpelijk als men voor ogen houdt dat Israël op dat ogenblik eenverwarde periode doormaakt en niet meer meester is over zijn eigen lot. De aanwezigheid van de bezettendemacht op zijn grondgebied brengt het risico mee te gaan vergelijken en zo zijn ziel, zijn identiteit teverliezen. Men kan natuurlijk, zoals de Zeloten, een oplossing zoeken via een openlijke gewapende opstand.Maar dat zou tot niets dienen, tenzij tot een verplettering van heel de natie. Daarom geven de farizeeën er devoorkeur aan zich tactisch terug te trekken op een geestelijke verdedigingslinie. De Wet van Mozes is dieweerstandlijn, de verdedigingswal van de natie. Door trouw te zijn aan de Wet tot in de kleinste details,wankelt men nooit; zo biedt men daadwerkelijk weerstand aan de achteruitgang en aan het gevaar voor hetverdwijnen van het volk. Zonder de farizeeën zou Israël de nationale catastrofen van de 1e en 2e eeuw nietoverleefd hebben. Zij hebben de ziel van Israël gered door ze te verankeren in de Wet. Maar de medailleheeft een keerzijde. Enerzijds hebben ze de Wet vereerd tot verafgoding toe; anderzijds zijn ze zichzelf gaanbeschouwen als bewerkers van hun eigen heil; ze stellen zich op als schuldeisers tegenover God en koestereneen misprijzen voor al wie niet beschikt over hun kennis van Wet en tradities. Die mensen bestempelen ze als'vervloekt' (Jo 7,49).Deze mensen kunnen Christus niet begrijpen, ook al staan ze op veel punten dicht bij zijn onderricht. Jezus'zending wordt niet bepaald door feiten van buiten uit, door de politieke situatie van de natie; ze vloeit nietvoort uit een zelfverdedigingsreflex, zelfs niet een religieuze, tegen de gevaren van het ogenblik. Zeontspringt helemaal aan een buitengewone innerlijke ervaring. God heeft zich aan Jezus meegedeeld op eenonuitsprekelijke, onovertrefbare wijze. Door Hem is God in zijn tederheid de mens nabij gekomen...