Hedwig Arts: Waarom moeten mensen lijden?Leuven, Davidsfonds, 1985 (extracten)God hde mens geschapen binnen een wereld van goed én kwaad of van vreugde en lijden, omdat dit de meestvruchtbare bodem zou zijn voor de groei van de mens naar zijn ware bestemming. Ook bloemen groeien beterop bemeste humus dan in een gesteriliseerde cultuur.Wij hebben niet zozeer een 'theodicee' of 'natuurlijke theologie' nodig, dan wel een 'antropodicee', eenrechtvaardiging van de mens, die door zijn boosheid en vergissingen de rechtstreekse oorzaak zou zijn van detalloze vormen van kwaad in de wereld. In plaats van aan de filosoof te vragen welke redenen God kan gehadhebben om zoveel lijden en kwaad te vermengen in de mortel van Zijn schepping, wijze theologen erop datChristus allereerst de advocaat is van de schuldige mensheid, die Hij verdedigt tegenover God. Als er inderdaadkwaad is, dan kan dit a priori alleen van de mens komen (b.v, van Adam en Eva), zo redeneren zij. Maar datkwaad heeft dan tenminste dit voordeel gehad, dat het de incarnatie of komst van Christus acuut nodig heeftgemaakt.Wat de ketterijen geweest zijn voor de dogmatische theologie, dat is het lijdensprobleem geweest voor despiritualiteit. Het is doorgaans op ogenblikken van diepe frustratie, crisis en ontgoocheling over zichzelf dat demens tot een radicale bezinning komt; zelden op ogenblikken van enthousiasme over de eigen prestaties. Ookop wetenschappelijk vlak gebeurden de grootste uitvindingen vaak in periodes van oorlog of onheil. (Mendenke aan penicilline, radar, straalvliegtuigen, atoomenergie, rakettenbouw, enz.). Lijden in al zijn vormenheeft de mens gedwongen tot reflectie en heeft hem verplicht uit te zien naar nieuwe mogelijkheden. Het lijdenprikkelt de menselijke creativiteit.Hoe waagt iemand het iets neer te schrijven over de zin van het lijden, zonder uit eigen ervaring een expert tewezen in deze materie? Het antwoord is wellicht dat een dokter zelf geen kankergezwel in zich hoeft te dragenom met en...