V. Geerebaert, C.ss.r.: De God-mens. 2. De ParabelenTurnhout, Brepols, 1947, 109-188De zaaier (Mt 13); Het wassende graan (Mc 4); Het onkruid (Mt 13); Het mosterzaadje (Mt 13)1. DE ZAAIER (Mt 13,1-9,18-23; Mc 4,1-9,13-20; Lc 8,4-8,11-15)Toen waren het nog de heerlijke dagen van Jezus' triomfen. Wel werd de Verlosser vinnig door de farizeeënachtervolgd, want zij durfden Hem zelfs het verwijt in het aangezicht slingeren dat Hij door de macht van Beël-zeboel de duivelen uitdreef; maar het volk was Hem trouw gebleven. Het kruis van Golgotha wierp nog geenschaduw over de baan. De Zaligmaker verliet de woning. Omdat Jezus Capharnaüm tot middelpunt van zijnapostolische arbeid had gekozen, wordt hier hoogst waarschijnlijk het huis bedoeld dat Hij in die stad, of inhaar omgeving, bewoonde.Hij begaf zich in de richting van het meer van Genesareth, en toen Hij het bereikt had, zette Hij zich op hetmulle zand van de oever neer. Het deed Hem goed de frisse zuivere lucht van het meer in te ademen, dromerigte turen op de eeuwig deinende golven, Zijn blikken te laten gaan over het donkere groen der bossen, die deruggen bedekten der bergen, die daar stonden als trouwe wachten rondom het meer. Christus toch was waarach-tig mens en Zijn edele ziel was uiterst gevoelig voor de indrukken van Gods heerlijke schepping.Wat kwam Jezus daar aan de oever van het meer zoeken? Misschien ontspanning van zijn vermoeiende evange-liepreken. Of wilde Hij daarheen de scharen lokken om ze toe te spreken en de harten hoger op te voeren. Eenfeit is het dat er onmiddellijk volk, zelfs veel volk samenstroomde, want men volgde de Heiland ook uit anderesteden (Mt 4,25; Mc 3,7s; Lc 6,17s). Hoe vermoeid Hij ook moge geweest zijn, zodra Hij zag dat de menigte,hunkerend naar zijn woord, zich om Hem verdrong, vergat Hij alle vermoeidheid om zich aan de zielen weg teschenken. Waarschijnlijk bevond Hij zich bij een landingsplaats voor vissers. In ieder geval, zoals Hij meerdeed, beklom Hij, om aan het gedrang der ...