Joseph II: Speculum Tersum (Borgio Lat 177) [1677][7] Caput 1. Quod ecclesia romana est caput omnium ecclesiarum; eapropter Dominus noster papa ipse estpater communis omnium christianorum: et fieri nequeat, ut erret ipsa ecclesia in rebus fidei.[7] Sectio 1. Quod fieri non possit, ut duo ecclesiae sint capita.[20] Sectio 2. Quod caput, quod confirmatum est a nobis sectione 1. est ipse dominus noster papa Romae, etpraeceporibus, ipsi, ac successoribus papis concessus fuit primatus, et super ipsum solum aedificata fuitecclesia.[40] Sectio 3. Quod papae, qui a diebus Petri sancti usque in hodiernum diem successores sunt ejusdem, etprocuratores Christi.[78] Sectio 4. Quod impossibile sit papa Romae errare in rebus fidei.[88] Caput 2. Proprie adversus Nestorianos filios confessionis nostrae: et de cognitione fidei EcllesiaeRomae in compendio; et quod haec sit fides recta.[88] Sectio 1. Expositio vocum quibus egemus in disquisitionibus istis. [(natura, persona, etc)][108] Sectio 2. Quod unio Divinitatis et humanitatis in Persone Verbi solum fuerit sine Persona humana.[171] Caput 3. De subsistentia inhumanationis adversus omnes haereticos in genere, sed potissimunoadversus Jacobitas, et Armenos, qui una in Christo naturam unamque voluntatem confitentur.[174] Sectio 1. Christus est Deus perfectus, et homo perfectus.[187] Sectio 2. Christus habet duas naturas, quorum unitas sunt in una persona.[222] Sectio 3. De qualitate unionis naturae divinae et naturae humanae, non una solum natura perfecta fuit,sed potius manserunt due, ut sunt.[259] Sectio 4. De qualitate denominationis naturarum Christi, et quantitate nominum earum.[300] Caput 4. Qualitas existentiae inhumanationis ex parte naturae assumptae. An ex natura humanadiminutum est aliquid, aut amisit aliquid, causa carentiae suae propriae personae.[308] Caput 5. De recto scopo ecclesiae sanctae romanae, et errore hereticorum in variis confessionibuscontrariis veritati.[308] Sectio I. Spiritus Sanctus a Patre, et Filio proce...