Jos Keulers: 1 Corinthiërs 11,4-9. Dankzegging4. Paulus begint gewoonlijk zijn brieven met een dankzegging; alleen Gal maakt daarop een betekenisvolleuitzondering. Al heeft hij veel af te keuren, toch erkent hij gaarne het goede van de betreffende gemeente. Delofprijzing van de profane briefstijl (captatio benevolentiae) kleedt P in een dankzegging aan God; want hetis God, die de oorzaak van de geestelijke vooruitgang der gemeente is. - Ook in zijn drukke werkkring teEfese denkt P aan de andere gemeenten, speciaal aan de Co, die zijn bezorgdheid opwekken. Die gedachte isvoor hem op de 1e plaats een reden om God te danken voor de genade, die hun in Christus Jezus geschonkenis. God is de bron en de gever van de genade; want P spreekt van "de genade Gods". Zij is de Co gegeven inChristus Jezus, d.w.z. doordat zij ingelijfd zijn in het mystieke lichaam van Christus.5. De genade Gods is voor de Co een bron geworden van rijke geestelijke zegeningen in velerlei opzicht,vooral op het gebied van het woord en de kennis. Het woord is een uiterlijke gave, nl. de welsprekendheid,waarmee de Co in hun samenkomsten uiting geven aan hun godsdienstige gevoelens; P denkt daarbij ook aande gave der talen. De kennis daarentegen is innerlijk en duidt het diepere inzicht in de geloofswaarheden aan.Deze kennis is niet een vrucht van studie en onderzoek, maar van Gods genade. P vermijdt echter het woordwijsheid, dat de hoogste graad van geestelijk inzicht en tevens het beleven daarvan betekent. Zowel hetwoord als de kennis zijn gaven van God, maar zij zijn van meer intellectuele aard, zodat zij aanleidingkunnen geven tot misbruiken, zoals bij de Co het geval is.1 Co 215. Degene echter, die geestelijk is in de volle zin van het woord, kan over alle dingen oordelen. Hij bezitimmers niet alleen het natuurlijk verstand, maar ook de bovennatuurlijke verlichting, waardoor hij degoddelijke waarheden kent en de natuurlijke vanuit een hoger standpunt beoordeelt. Hijzelf echter wordt, watzijn geestel...