De keuze der 12 Apostelen (Mt 10, l-4; Mk 3,13-19; Lk 6,12-16) (onvolledig)V. Geerebaert, De God-Mensch, Christus’ werken, Leuven, S. Alfonsus Boekhandel, 1931, 296-314.332-337De keuze der 12 apostelen is de eerste organisatiedaad van Christus, en als men de instelling der sacramentenuitzondert, is, zij ook de enige. Later zou de apostelengroep het overige moeten doen. Jezus is een zaaier, Hijlaat aan anderen de vreugde van het maaien over.Inderdaad, ook de Kerk kende haar wordingsperiode. Wel had Jezus Zijn stichting boven die zwakheidkunnen verheffen, maar Hij eerbiedigde ook het menselijke in de Kerk. Waar God alléén ingrijpt, zien wijduidelijk de stempel der goddelijke volmaaktheden; waar de mens meewerkt, treffen we onvermijdelijksporen aan der zwakheid van al het geschapene. In de Kerk is een goddelijk element en een menselijk. Heteerste is als de ziel die de levenskracht verzekert, en even volmaakt is in het ontkiemend mosterdzaadje als inde machtig geworden eik; het tweede is vatbaar voor ontwikkeling en volmaking. God is gewoon elkschepsel volgens zijn karakter te behandelen. Het komt ons dan ook natuurlijk voor, dat Christus slechts degrote lijnen van Zijn werk afbakent, om, wat van minder belang is, aan de ondernemingsgeest der mensenover te laten.Dankzij Zijn rusteloos rondreizen en Zijn onvermoeid arbeiden, had Jezus in zekere zin geheel Palestina inbeweging gebracht. Overal werd over Hem gesproken. Vanuit alle oorden snelden nieuwsgierigen toe om denieuwe Profeet te zien en te horen; en waar Hij zich ophield, verdrongen zich de scharen rondom Hem. Deuitgehongerde volksziel hunkerde naar gezond voedsel. Door hun formalisme en hun kleingeestighedenhadpen de schriftgeleerden de menigte op het dwaalspoor gebracht, en het volk zwierf, rond als een kuddezonder herder.De Goede Herder moet het volk Gods, de kudde van de Allerhoogste, opnieuw pogen te verenigen, endaarom wil Hij onder Zijn volgelingen enige mannen uitkiezen, die Hij aanstelt als helpers, die He...