ConflictenHoe nemen we elkaar waar? Ook zonder woorden vangen we van anderen gegevens op, zoals wijzelfonvermijdelijk dergelijke boodschappen uitzenden door fysiek voorkomen, kledij, gedragingen, taalgebruik,woordkeuze enz. Iemands sociale rol, zijn zelfbeeld, zelfs zijn Godsbeeld, valt vaak zonder woorden af te lezen.Deze non-verbale boodschappen zijn soms sterker dan de verbale. Maar de waarneming ervan is irrationeel ensubjectief en kan dus bron van communicatiestoornis zijn want bij de waarnemer speelt eigen motivatie mee.Men projecteert zijn eigen eigenschappen of gevoelens in de ander (bv. angst), zodat men selectief waarneemt.Al bij de eerste waarneming worden definitieve conclusies getrokken (bv. wie kwaad is bij de eerste ontmoetingwordt voorgoed als 'een kwade' beschouwd).We hebben de neiging de ander te zien als de veroorzaker van ons eigen gedrag (bv. als zij wat vriendelijkergeweest was, zou ik ook...).We hebben de neiging aan anderen een 'verborgen agenda' toe te schrijven (bv. wat is de bedoeling van haarvriendelijkheid?)Vaak speelt het 'hallo-effect': Als we bij iemand een goede of slechte eigenschap opmerken, zijn we geneigd bijhem ook allerlei verwante eigenschappen te veronderstellen (bv. iemand ziet er sjofel uit, dan is die zeker ookweinig cultureel, agressief enz.).We meten de ander vooral aan eigenschappen die we zelf belangrijk vinden (bv. wie niet leeft als ik, is geengoede, stevige religieuze...).Sympathie (of haar tegendeel) speelt altijd mee in de waarneming.Probleem van de taal die wij spreken: Woorden zijn symbolen, codes; wie woorden en zinnen hoort, moet hunbetekenis decoderen om ze juist te verstaan en goed te begrijpen. Maar niet alle mededelingen worden heldergeformuleerd. Bovendien verschillen vaak de taalkaders van spreker en toehoorder (bv. door verschillenddialect, sociale achtergrond enz.). De correcte interpretatie van iemands woorden is dus niet zovanzelfsprekend.Stereotypen: Als men aan mensen bepaalde karakteristieken en v...