J. De Broucker: Het dossier Suenens, Diagnose van een crisis, Brugge, Desclée de Brouwerp.66: Belgische theologen op Vaticanum II: Gerard Philips, Heylen, Delhaye, Thils, Janssens, Strottmann, Au-bertp.68-9: Frankrijk: P. Wenger, La Croix van 29 en 30 mei: Een indiscretie deed uitlekken dat de Franse curie-kardinalen Tisserant, Villot, Garrone en Kard. Jean Daniélou en Pater Bouyer de vertolkers van de smart warendie het interview in Rome had veroorzaakt1. Verdedigers: Chenu en Biot, o.p.p.73: Duitsland: Karl Rahner, Hans Küng, USA; Bernhard Häring en Johann Baptist Metzpp.196-7: Stephen Dessain, Oratorium van Birmingham: “Ik ben het niet helemaal eens met sommige feiten diehij gebruikt om zijn steunpunten te staven. Hij beschrijft de manier waarop Rome 3 helden van zijn jeugd heeftbehandeld: kard. Mercier, Dom Lambert. Beauduin en P. Lebbe. In de tijd van de H. Pius X werd kard. Mercierwaarachtig, zoals zoveel anderen, verdacht van modernisme, maar vroeger had Leo XIII hem zijn hartelijke enzeer noodzakelijke steun toegezegd toen hij tegen de sterke oppositie van de Leuvense conservatieven in, zichtoelegde op de bevordering van een herlevende scholastiek. Leo XIII stuurde ook een boodschap aan Kard. VanRoey, langs de nuntius om, naar ik vermoed, waarin hij vroeg dat "de vervolging van kardinaal Mercier volle-dig zou ophouden". In de Revue d'histoire ecclésiastique staat een nauwkeurig verslag van de processen inge-spannen tegen Dom Beauduin, volgens hetwelk sommige Benedictijneroversten van Dom Beauduin in België,de Benedictijnerprimaat in Rome en kardinaal Bourne in laatste instantie de verantwoordelijkheid droegen.Ging de oppositie tegen P. Lebbe niet in hoofdzaak uit van de Franse missieorden en van de Chinese bisschop-pen die tot deze orden behoorden? Zijn standpunten werden verdedigd door pausen: door Benedictus XV in deencycliek Maximum Illud, en door Pius XI, die in 1926 de eerste 6 Chinese bisschoppen, die P. Lebbe zelf hadgekozen, in de Sint-Pieter wijdde....