Richard Gräf: «Ita Pater, ja, Vader»; «Zalig die hongeren» en «Bidt broeders»Richard Gräf: Ita Pater. Ja, VaderHij heeft Zichzelf niet gezocht (Rm 15,3). Zijn denken en zorgen gold steeds de mensen; Hij leefde vooranderen, niet voor Zichzelf. Dat was zijn roeping. Toen het leed Hem in de Hof van Olijven als eenondraaglijke last neerdrukte, dacht Hij nog aan zijn leerlingen: "Waakt en bidt, dat gij niet in bekoring komt"(Mt 26,41). "Zo ge Mij zoekt, laat hen dan gaan!" (Jo 18,8) , zei Hij bij de gevangenneming. Op de kruiswegvermaande Hij de vrouwen: "Weent niet over Mij, maar weent over uzelf en over uw kinderen" (Lc 23,28).Om Mij behoeft gij geen tranen te storten, Ik ben in de wil van mijn Vader; om uzelf moet gij wenen, omdatgij niet de wegen van God, maar uw eigen wegen bewandelt! Zelfs aan het Kruis, in de diepste verlatenheid,was Hij niet in eigen leed verzonken, doch daar bovenuit zag Hij nog de geestelijke noden der mensen; Hijdacht aan ons (Jo 19,26), zoals aan de goede moordenaar (Lc 23,43) en bad voor zijn vijanden (Lc 23,34).De mensen konden Hem niets bieden en toch heeft Hij het bij hen uitgehouden, zolang dit aan de Vaderbehaagde, tot Hij Hem kon zeggen: "Ik heb U verheerlijkt op aarde door het werk te volbrengen, dat Gij Mijhebt opgedragen" (Jo 17,4).Ziet, nu is het de gunstige tijd" (2 Co 6,2). Er bestaat geen grotere daad, in de hemel, op aarde en onder deaarde, dan het volbrengen van Gods wil. De heiligheid ligt niet in het buitengewone, maar in het heelgewone, in de trouwe vervulling van zijn plicht, in de getrouwheid in het kleine. Het gewone moeten wij opbuitengewone wijze verrichten, d.w.z. in de volmaaktste vereniging met en onderwerping aan Gods wil. Ja,Vader! Iets groots doen is niet moeilijk: dan sleept de grootheid der idee ons mee, de verbazing, de lofspraakder mensen. Groot zijn in het kleine, dat is ware heiligheid, dat is ware grootheid.Het is dus volmaakt om het even, wat ik doe: of het groot of klein, van veel of van weinig belang is...