FEESTEN IN DE BIJBEL (Jota 17, 1993)Inhoud: Opsomming; Edward Van Voolen: Joodse feestdagen; Luc Geysels: Jezus en de 'feesten der Joden' inhet Johannes-evangelieOPSOMMING: Zondag: Het arbeidsverbod op zondag heeft ook een element in zich van herstel van deparadijselijke toestand, een terugkeer naar de tijd dat er geen gevecht met de natuur nodig was, een regressienaar een harmonieus bestaan. De jonge christengemeenschap bleef de sabbat vieren. Als bij zonsondergang desabbat voorbij is, 'haar geur afgeeft', stelt men nog 'het gebaar van breken en delen', de eucharistie. Er is ookhet gebruik geweest om het te doen op de ochtend of de avond van de eerste dag, de zondag. Een nieuweontwikkeling kwam toen de band met de joodse gemeenschap en haar liturgie een dunne draad werd. Deeucharistie krijgt meer de centrale plaats op de eerste dag van de week doordat het min of meer de enigeviering wordt. Zo is het tot op de dag van vandaag.Kerstmis: Het is in de 4e eeuw dat de geboorte van de Heer op een aparte feestdag gevierd wordt, ruim 3eeuwen na Jezus' leven onder de mensen! Vierde men dan voorheen niet de geboorte van Christus? Sommigeexperts plaatsen het begin van 'Gods wonen onder mensen' liturgisch op een christelijke invulling van hetJoodse Loofhuttenfeest, dat meestal in de maand september gevierd wordt. In de proloog van Johannes wordtgezegd: 'Hij heeft zijn tent opgeslagen onder ons' (1,14). Maar veel duidelijkheid bestaat er niet over dezevisie. Wel is duidelijk dat in de 4e eeuw een duidelijke dag in de winter, rond de winterequinox, gekozenwordt voor het vieren van Christus‘ geboorte. Het feest van de Openbaring van de Heer onder de volken(Epifanie, 6 januari) dat centraal staat in de liturgie der Oosterse Kerken, is ouder dan het feest van Christus‘geboorte op 25 december. De eerste officiële notering van het feest van Kerstmis op 25 december hebben weuit het jaar 354. In de 4e en 5e eeuw werd in de christelijke geloofsgemeenschap naarstig gezocht naar degoede fo...