Michel Quoist: Maak iets van je leven, Tielt, Den Haag, 1963Jeugdjaren, voorbereiding tot de liefde: De mens is groot in alle perioden van zijn ontwikkeling; doch in de ja-ren die aan de volwassenheid voorafgaan, op het ogenblik waarop heel zijn ontluikend wezen op de stichtingvan een gezin gericht is, is hij niet enkel bijzonder aantrekkelijk maar terzelfdertijd ook even kwetsbaar. Eender voornaamste aspecten van het drama van de opgroeiende mens is die honger naar liefde, die de jonge mensnog niet naar recht en rede kan stillen. Deze behoefte is een dwingende aansporing om zich voor te bereiden; endie tijd van afwachten is de gelegenheid die aan de jonge mens geboden wordt om te leren liefhebben. Boven-dien moeten de jongeren in dat opzicht lering en leiding krijgen, willen zij niet in het donker tasten.Jongen of meisje, je bent niet geschapen om alléén te leven. In het eeuwige plan van God is het zó voorzien, datde man en de vrouw elkaar ontmoeten om zich met elkaar te verenigen om slechts één eenheid te vormen: 'Hetis niet goed voor de mens dat hij alleen is' (Gn 1).Je bent tot een leven in gemeenschap geroepen met al je gelijken, maar geen enkele gemeenschap, zelfs niet dieder vriendschap, bereikt de diepte van de echtelijke vereniging.Het huwelijk is het vrijwillig zich schenken van de ene aan de andere, waarin het hele wezen van de één zichaan het andere geeft om dat te vervolledigen en tot ontplooiing te brengen, terwijl het daarvoor het hele wezenvan de ander op zijn beurt ontvangt. Zo bezien is de liefde het mysterie der eenheid, Door zich in het huwelijkmet elkaar te verenigen, houden man en vrouw elkaar lichamelijk in een staat van evenwicht en dragen ze bijtot elkaars ontplooiing, in psychologische zin vullen ze elkaar aan, vervolmaken en vervolledigen ze elkaar.Zó groot is in het huwelijk het zichzelf wegschenken van de één aan de ander, dat het in staat is de genade meete delen. Door hun wederzijds 'ja' dienen de verloofden elkaar het sacrament toe. Z...