Maurice & Louis Becqué: Het eeuwige levenCredo reeks, Antwerpen, Standaard Boekhandel, 1962De godsdienst van India (47-8)Het 1° boek der Vedas, Rigveda, is het boek der gezangen. Een der duizende religieuse gezangen is debegrafenis hymne die de doden bezweert de levenden met rust te laten. Betekent dit, dat degestorvenen te duchten zijn? Misschien. De Veda eist dat men tijdens de begrafenisdienstbezweringsformulen over hen uitspreekt. Wanneer de dienst geeindigd is, dalen de doden af naar hetverblijf van Yama, de god der doden. Zij worden onsterfelijke vaders (pitris). Maar voordat de zielzich in de al-ziel kan oplossen en de onsterfelijkheid binnengaan, moet zij de cyclus van dezielsverhuizing hebben doorbroken en tot de kennis van het Absolute (Brahman) gekomen zijn.De centrale waarheid van het hindoeïsme is dus het begrip karma: elke gedachte en daad brengt eengoed of slecht gevolg voort. Daarvan zal men in dit of in het andere leven rekenschap moetenafleggen. Wie zijn schulden nog niet heeft voldaan, zal opnieuw een lichaam moeten aannemen.Meerdere malen sterven de zielen en worden zij geboren, totdat zij hun dharma, individuele plicht,hebben vervuld. Doel van de godsdienst is het bereiken van de bevrijding, waarin de individuele zielwordt omgevormd tot een fragment van het Absolute. De yoga voert de mens tot de bevrijding langsde weg van een steeds voortschrijdende onthechting.Aan de kaste der Brahmanen is de taak opgelegd de Vedas te verklaren. Vanaf de 6e eeuw VC ont-stonden er verschillende secten, die door de officiële vertolkers der Vedas als ketters werdenveroordeeld, o.a. het jaïnismc en boedhisme; zij geloven dat de mens tot de bevrijding van zijn zielmoet geraken, maar verwerpen de verplichting om na dit leven opnieuw geboren te worden. Boeddhaontrukt de mens aan de bergstroom van de zielsverhuizing. Voortaan klampt de mens zich vast aan 'deandere oever', vanwaar niemand ooit is weergekeerd. Door op aarde ascetisch te leven kan men dezielsverhuizing vo...